|
|
ქადაგად დავარდნა / ქადაგად დაცემა - უაზრო ლაპარაკი, ბოდვა. ქადაგი ერქვა წარმართული ღვთაების მსახურს, რომელსაც თითქოს შეეძლო ღვთაებასთან ურთიერთობის დამყარება.
ქანცის გამოლევა - დასუსტება, ძალ-ღონის გამოცლა, არაქათის გამოლევა.
ქანცის გაწყვეტა - იხ. ილაჯის გაწყვეტა.
ქედის მოდრეკა / ქედის მოხრა - დამორჩილება, წინააღმდეგობის შეწყვეტა.
ქერის ორმოში ჩავრდნა - მდიდარ, უხვ, დოვლათიან, სარფიან ადგილას მოხვედრა.
ქვა ააგდო და თავი შეუშვირა - დაიჟინა რამე, გაჯიუტდა, გაკეპრდა, უარზე დადგა.
ქვა ქვაზე არ დატოვა - გაანადგურა, მოსპო, დაანგრია, ნაცარტუტად აქცია, მიწასთან გაასწორა.
ქვას გახეთქს - ყველაფერს შეძლებს, ყოველგვარ დაბრკოლებას გადალახავს, წინ ვერაფერი დაუდგება.
ქვასაც კი წყალს გამოადენს - ყველაფერს მოახერხებს, შეუძლებელს შეძლებს, ნემსის ყუნწში გაძვრება.
ქვეყნის თვალი - ძალიან კარგი, ყველას მოსაწონი და სათაყვანებელი, ლამაზი, მშვენიერი.
ქვის გული აქვს - შეუბრალებელია, ულმობელია, გულქვაა.
ქოქოლის დაყრა - დაწყევლა, გაკიცხვა (ხელების სავსავით).
ქუდი ჭერსა ჰკრა - მხიარულობდა, სიხარული, აღფრთოვანება გამოხატა.
ქუდი ხურავს - ვაჟკაცური თვისებებით არის შემკული, მხნე და გაბედულია, უშიშარია; სინდისიერია.