ირმა მალაციძე

ტანსაცმელი

ვარდისფერი კაბა
ემდურება პატრონს,
იქით ჩივის წინდა,
აქეთ კიდევ პალტო.

დაგვიჭმუჭნეს კალთა,
დაგვიხიეს ქუსლი,
აბა, რაღას ვგავართ,
გადაგვავლეს მუსრი.

შემომაჭრეს ბოლო -
ჩივის ქვედაბოლო.
მე კი – ამბობს ქუდი,
დამრჩა თასმა მხოლოდ.

საზაფხულო სანდალს
მომაკერეს ბაფთა,
ქამრისაგან დავრჩი
მხოლოდ რკინის ბალთა.

დავირაზმოთ ყველა,
დავემალოთ პატრონს.
რას ჩაიცმევს მერე,
ერთი უნდა ვნახოთ.