ანა კალანდაძე

* * *

ო, მადლსა შენსა,
ცაო ქართვლისა,
კვლავინდებურად
ჩვენთვის ეხმიოს,
შიგნი თუ გარე,
გაღმა-გამოღმა
თავს ყმაწვილების
ჯარი გვეხვიოს...
სიზმრად კი არა,
ჩემო მეუფევ,
სიზმრად კი არა,
ცხადად გვეხილოს:
დედას ქართვლისას
ჩვენი მიწისთვის
ხე დახუნძლული
ისევ ერხიოს!

1980წ.